برای مشاوره شرایط اجرای مقررات دوبلین 3
برای مشاوره شرایط اجرای مقررات دوبلین 3
پناهندگان پس از ورود به کشورهای خارجی می بایست در اسرع وقت درخواست پناهندگی خود را اعلام نمایند و از طرف دیگر کشور مقصد بر اساس قوانین و مقررات وضع شده مانند دوبلین 3 به بررسی تقاضا خواهد پرداخت، بسیاری از پناهجویان با این سوال که مقررات دوبلین 3 چیست و کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III کدام موارد می باشند، مواجه شده و ابهاماتی در خصوص شرایط آن دارند. آشنایی با قانون مذکور و جزئیات آن طبیعتا بسیار کمک کننده واقع شده و هر پناهجو پیش از ورود به کشور مقصد و بیان تقاضای خود می بایست با Dublin III به طور کامل آشنا گردد.
قانون دوبلین 3 به طور کلی بیانگر این است که کدام منطقه وظیفه رسیدگی به درخواست پناهجویان دارای سابقه اخذ ویزا یا اخذ پناهندگی از دیگر کشورهای خارجی یا افرادی که یکی از اعضای خانواده آن ها در منطقه دیگری ساکن است را بر عهده خواهد داشت. در این مقاله ابتدا به پرسش قانون های دوبلین 3 چیست پاسخ داده شده و سپس در خصوص کشورهای اجرا کننده قانون و شرایط آن اطلاعاتی آورده شده است. اشخاص از طریق مطالعه مقاله در پیش رو با مدارک مورد نیاز، اهمیت احراز هویت و اثر انگشت و فرآیند رسیدگی به درخواست ها آشنا خواهند شد. در انتهای مقاله توضیحاتی در خصوص مدت زمان اجرای مقررات، قانون دوبلین چند ماه است و تفاوت Dublin III با دیگر قوانین آورده شده است.
مقررات دوبلین 3 چیست؟
به طور کلی قوانین دوبلین برای حمایت از پناهجویان و سازماندهی آنان وضع گشته و دستورالعمل معینی را برای رسیدگی به پرونده پناهندگان در اختیار کشورهای مختلف قرار می دهند، دوبلین دارای انواع مختلفی بوده که یکی از آن ها Dublin III نام داشته و شرایط آن مورد قبول بسیاری از کشورهای اروپایی واقع شده است. گاهی اوقات پناهجویان در یکی از کشورهای خارجی اعلام پناهندگی کرده و در ادامه از آن منطقه خارج شده و در یک کشور دیگر نیز درخواست خود را ارائه می دهند، قانون Dublin III تعیین می کند در صورت بروز این اتفاق کدام منطقه وظیفه رسیدگی به درخواست متقاضی و اعطای پناهندگی را بر عهده دارد.
همچنین ممکن است شخص در دیگر مناطق اعلام پناهندگی نکرده، اما به علت رفت و آمد مکرر به یک منطقه خاص یا داشتن سابقه اخذ ویزا از دیگر محل ها، طبق قانون دوبلین 3 برای اخذ پناهندگی به محل مربوطه فرستاده شود. در پاسخ به این سوال که مقررات دوبلین 3 چیست؟ باید توضیح داد که این قانون به شفاف سازی در خصوص وضعیت آن دسته از پناهندگانی می پردازد که در یک کشور اعلام پناهندگی کرده، اما سابقه اخذ ویزا یا درخواست پناهندگی از دیگر کشورها را دارند. ادارات مهاجرت مانند اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا و غیره غالبا وظیفه بررسی سابقه پناهجو را بر عهده داشته و از این طریق در خصوص سوابق ویزای او اطلاعات کافی را به دست خواهند آورد.
لیست کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III شامل اتریش، ایتالیا، آلمان و بیش از ده کشور دیگر می شود که وضعیت پناهندگان در صورت اعلام پناهندگی در این مناطق بر اساس Dublin III بررسی خواهد شد. در واقع باید این طور توضیح داد که دوبلین 3 تعیین می کند کدام کشور مسئول رسیدگی به درخواست پناهجو بوده و آیا لازم است متقاضی به منطقه دیگر فرستاده شده یا در همان محل مانده و خدمات دریافت کند.
شرایط اجرای مقررات دوبلین 3
در جواب این پرسش که شرایط اجرای مقررات دوبلین 3 چیست باید توضیح داد که طبق این قانون کشور مقصد باید از دیگر کشورهای عضو Dublin III درخواست رسیدگی به وضعیت پناهجو را کرده و مقصد 2 هفته الی 3 ماه برای پاسخگویی زمان دارد. شرایط اجرای قانون های دوبلین 3 به گونه ای می باشد که از کودکان، بیماران و افراد آسیب پذیر نهایت حمایت به عمل آورده شده و کشورهای اجرا کننده قانون عملی متناقض با حقوق بشر انجام ندهند. به همین دلیل پناهجویان پیش از اعلام پناهندگی باید با شرایط Dublin III آشنا گشته و از حق و حقوق خود باخبر شوند که لیست موارد به شرح زیر است:
اگر اثر انگشت پناهجو در یک کشور دیگر گرفته شده و پرونده درخواست او در جریان باشد یا با اخراج و تعلیق مواجه گشته باشد پس از ثبت درخواست پناهندگی در کشوری دیگر به همان منطقه پیشین ارجاع داده خواهد شد.
آن دسته از پناهجویان که در یک کشور عضو Dublin III ساکن بوده، اما درخواست پناهندگی خود را پس گرفته اند در صورت ثبت درخواست در دیگر کشورها مجددا به همان منطقه پیشین فرستاده می گردند.
در صورتی که پناهجو یک کودک بوده و اعضای خانواده او در دیگر کشورهای پیروی قانون Dublin III حضور داشته باشند، کودک به آن کشور فرستاده خواهد شد.
اگر پناهجو کودک بوده، اما اعضای خانواده او در مناطق پیروی دوبلین 3 به صورت قانونی ساکن نشده باشند، مسئولیت بررسی درخواست کودک با کشوری می باشد که در آن اعلام پناهندگی صورت گرفته است.
اشخاص بالغ در صورتی که در یک کشور اعلام پناهندگی کرده، اما خانواده درجه یک آنان مانند همسر یا فرزندان در یک کشور دیگر عضو Dublin III ساکن بوده و به پیوستن عضو خانواده خود تمایل نشان دهند امکان فرستادن شخص به نزد خانواده وجود دارد.
اگر شخص بالغ متقاضی پناهندگی هیچ خانواده ای در دیگر کشورهای عضو دوبلین 3 نداشته باشد در منطقه محل ثبت تقاضا، به درخواست او رسیدگی می شود.
در صورتی که شخص بالغ بیمار یا ناتوان، باردار یا دارای فرزند تازه متولد شده بوده و یکی از بستگان او در دیگر کشورهای پیروی Dublin III ساکن باشد، امکان درخواست پیوست به خانواده وجود دارد، برای این امر باید ثابت شود این متقاضیان پیش از مهاجرت در کشور مبدا رابطه خانوادگی داشته و خانواده امکان حمایت کامل از فرد ناتوان را در اختیار دارند.
اگر شخص بیمار بوده و امکان انتقال را نداشته یا خانواده درجه یک او در مقصد پناهنده شده و ساکن آن منطقه باشند به دیگر کشورهای عضو Dublin III فرستاده نمی گردد.
آن دسته از افرادی که مجوز اقامت یا ویزای یکی از کشورهای عضو Dublin III را داشته باشند برای بررسی درخواست به همان کشور فرستاده خواهند شد، حتی اگر اعتبار مدرک آنان به پایان رسیده باشد.
در صورت داشتن چند ویزا از کشورهای مختلف پیروی قانون دوبلین تصمیم گیری بر اساس تاریخ انقضای مجوز صورت می گیرد.
اگر پناهجویان در یک سال گذشته به صورت نامنظم وارد یکی دیگر از کشورهای پیروی Dublin III برای مثال اتریش شده، اما در نهایت در کشور دیگری مانند ایتالیا اعلام پناهندگی کرده باشند، اداره مهاجرت ایتالیا آن ها را برای دریافت پناهندگی به اتریش ارجاع خواهد داد.
در صورتی که پناهجو 5 ماه پیش از ثبت درخواست پناهندگی در کشور دیگری اقامت داشته باشد برای اخذ خدمات به همان کشور فرستاده می شود.
برخی از کشورهای پیروی قانون Dublin III مسافران را بدون ویزا مورد پذیرش قرار می دهند، اگر پناهجو وارد یکی از این مناطق شده، اما در نهایت در منطقه دیگری درخواست پناهندگی داده باشد، وظیفه بررسی درخواست او با همان کشور مقصد سفر خواهد بود.
ثبت درخواست پناهندگی در منطقه ترانزیت بین المللی یک کشور نمایانگر این است که آن کشور وظیفه رسیدگی به درخواست را بر عهده دارد.
لازم به ذکر است که اگر یکی دیگر از کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III بر اساس شرایط مذکور بررسی وضعیت پناهجو را بر عهده بگیرد، پناهنده در طی 6 ماه به مقصد فرستاده خواهد شد. این پذیرش به معنای اعطای پناهندگی نبوده و پناهجو می بایست مراحل اثبات وضعیت حاد خود را برای اخذ پناهندگی از طریق حضور در معاینات و مصاحبه طی نماید. گاهی اوقات در صورت شنیدن جواب رد از منطقه مربوطه، اداره مهاجرت مبدا وظیفه رسیدگی به پرونده متقاضی را بر عهده خواهد گرفت.
لازم به ذکر است که سکوت منطقه مقصد در اکثر اوقات به معنای رضایت تلقی شده و همچنین در صورتی که پناهجو در زندان بوده یا خود را برای جلوگیری از انتقال پنهان نماید، منطقه مبدا 12 الی 18 ماه برای انتقال فرصت خواهد داشت. لازم به ذکر است که منطقه مبدا غالبا شش ماه برای منتقل کردن پناهجو فرصت داشته و در غیر این صورت می بایست خود وظیفه رسیدگی به پرونده را بر عهده بگیرد. متقاضیان اخذ پناهندگی پس از حضور در کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III باید در خصوص سابقه اخذ ویزا یا ثبت درخواست پناهندگی در کشورهای دیگر اطلاعات لازم را ارائه داده و روند بررسی درخواست را تسهیل نمایند.
پناهجو وظیفه دارد در خصوص اقامت نامنظم در دیگر مناطق یا اقامت قانونی طولانی خود اطلاعات کافی را در اختیار اداره مهاجرت قرار دهد. در صورتی که یک پناهنده در کشور دیگری موفق به اخذ پناهندگی یا حمایت فرعی گشته باشد، امکان پناهنده شدن در دیگر کشورها را نداشته زیرا از یک منطقه امن سوم وارد مقصد شده است. در این حالت غالبا کشور مقصد تا 14 روز از پناهجو حمایت به عمل آورده، اما درخواست پناهندگی او را رد کرده و پس از 2 هفته هیچ گونه خدماتی مانند پول یا محل اقامت به شخص اعطا نمی نماید.
کشورهای اجرا کننده قانون دوبلین 3
آشنایی با کشورهای اجرا کننده قانون دوبلین 3 برای تمامی پناهجویان اهمیت بالایی دارد، زیرا انتقال پناهندگان واجد شرایط تنها بین این محل ها صورت گرفته و در صورتی که پناهجوی آلمان دارای سابقه اخذ ویزا از دیگر مناطق عدم پیروی قانون دوبلین مانند ترکیه باشد به آن منطقه فرستاده نخواهد شد. کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III وظیفه دارند در صورت مواجهه با یک پناهنده واجد شرایط اعمال Dublin III او را برای بررسی وضعیت به مناطق دیگر ارجاع دهند. در ادامه لیستی از کشورها آورده شده است.
کشورهای اجرا کننده قانون دوبلین 3 | |||
اتریش |
دانمارک |
هلند |
لیختن اشتاین |
بلژیک |
استونی |
مجارستان |
لیتوانی |
بلغارستان |
فنلاند |
ایسلند |
لوکزامبورگ |
کرواسی |
فرانسه |
ایرلند |
مالت |
قبرس |
آلمان |
ایتالیا |
نروژ |
جمهوری چک |
یونان |
لتونی |
لهستان |
پرتغال |
رومانی |
اسلواکی |
اسلوونی |
اسپانیا |
سوئد |
سوئیس |
در پاسخ به این سوال که مقررات دوبلین 3 چیست، باید توضیح داد این قانون بیانگر این است که کدام یک از کشورهای خارجی وظیفه بررسی درخواست پناهندگی متقاضیان را بر عهده خواهد داشت. توصیه می شود پناهجویان در صورتی که از یک کشور عضو Dublin III پناهندگی گرفته یا پرونده آنان در منطقه ای خاص در حال بررسی است درخواست خود را برای کشورهای دیگر ارسال نکنند، زیرا غالبا تقاضا رد گشته و منطقه دیگر وظیفه بررسی درخواست را به همان مبدا امن اولیه واگذار خواهد نمود. پناهجویان ممکن است پس از رد درخواست امکان شکایت را داشته باشند اما احتمال پذیرفته شدن تقاضا کم است.
مدارک لازم برای درخواست پناهندگی بر اساس دوبلین 3
در پاسخ به این سوال که مدارک مورد نیاز برای دریافت خدمات مربوط به مقررات دوبلین 3 چیست، باید اظهار داشت که هر پناهجو پس از حضور در مقصد وظیفه ارائه تمامی مدارک هویتی و سوابق اخذ ویزا یا مجوز اقامت خود را بر عهده دارد، در صورتی که فرد سوابق مربوطه را همراه نداشته باشد، باید جزئیات آن ها را به اطلاع کارشناسان رسانده تا روند بررسی وضعیت را سرعت بخشد.
مدارک لازم برای درخواست پناهندگی بر اساس دوبلین 3 شامل مواردی مانند مدارک هویتی، سوابق درخواست پناهندگی یا گرفتن ویزا، فرم بیانگر تمایل خانواده به پیوستن اعضا بوده که لیست کلیه موارد همراه با توضیحات لازم در ادامه آمده است. لازم به ذکر می باشد که ارائه تمامی موارد برای همه اشخاص الزامی نبوده و هر فردی بر اساس شرایط خود باید برخی از موارد زیر را ارائه نماید:
به طور کلی یک پناهجو پیش از هر چیز باید ثابت کند کشور مبدا او کجاست و چه هویتی دارد. ارائه پاسپورت یا شناسنامه، تذکره، سند ازدواج یا هر گونه مدرک دیگر مفید واقع خواهد شد.
پناهجویان در صورت اقامت در دیگر کشورهای عضو Dublin III یا دریافت ویزای آن ها باید مدارک مربوطه را ارائه دهند. در صورتی که شخص در یکی دیگر از کشورهای عضو دوبلین 3 درخواست پناهندگی کرده باشد وظیفه شرح تقاضا را بر عهده دارد.
در صورتی که بستگان درجه یک پناهنده در یکی دیگر از کشورهای دوبلین 3 پناهنده شده باشند، می بایست فرمی مبنی بر تمایل به پیوستن همسر یا فرزند را ارائه داده و از این طریق شرایط انتقال عضو خانواده را فراهم سازند.
در صورتی که خانواده یک پناهنده تحت تکفل در یکی دیگر از مناطق عضو Dublin III پناهنده شده باشند، باید مدارک دال بر ناتوانی شخص تحت تکفل را ارائه داده و درخواست پیوست را ارسال کنند.
از دیگر مدارک لازم برای درخواست پناهندگی بر اساس دوبلین 3 می توان به موارد دال بر این که تشکیل خانواده در منطقه مبدا صورت گرفته است اشاره کرد، برای مثال جهت پیوست عضو تحت تکفل به خانواده باید ثابت شود اشخاص پیش از خروج از مبدا و درخواست پناهندگی، یک خانواده بوده اند. افراد باید این موارد را در اسرع وقت به اداره مهاجرت ارائه داده تا بررسی درخواست آنان به تعویق نیفتاده و از طرف دیگر رضایت کارشناسان جلب گشته و به پناهجو اعتماد نمایند.
اثر انگشت قانون دوبلین 3
پس از معرفی کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III در خصوص اثر انگشت قانون دوبلین 3 باید توضیح داد که به طور کلی پس از اولین اخذ اثر انگشت پناهنده در یکی از مناطق امن خارجی، همان کشور وظیفه بررسی وضعیت را بر عهده دارد. برای مثال اگر شخصی ابتدا در یونان مراحل احراز هویت را طی کرده و در ادامه در اتریش نیز مراحل را طی نماید برای بررسی وضعیت به یونان فرستاده می شود.
پس از ورود به کشورهای خارجی و اعلام درخواست پناهندگی از افراد بالای 14 سال اثر انگشت گرفته شده و جهت بررسی به اداره EURODAC که سیستم شناسایی اروپای مرکزی است ارسال می شود. در ادامه بررسی ها نشان می دهد که آیا پناهجو در گذشته در دیگر کشورهای اروپایی اعلام پناهندگی کرده یا برای اولین بار این تقاضا را ارائه می دهد. در ادامه طبق قانون Dublin III برای رسیدگی به وضعیت شخص تصمیم گیری خواهد شد. در پاسخ به این سوال که فایده مقررات دوبلین 3 چیست، باید توضیح داد این قانون برای حمایت از افراد ناتوان و خانواده ها تصویب شده و امکان انتقال پناهندگان را تحت شرایط خاصی فراهم می کند.
طبق این قانون اگر اثر انگشت شخص در یک منطقه امن اخذ شده، اما بستگان درجه یک او در منطقه دیگر عضو دوبلین 3 پناهنده شده باشند امکان انتقال وجود دارد. اثر انگشت قانون دوبلین 3 در واقع نشان می دهد پناهنده در کدام کشورها درخواست پناهندگی کرده و اولین منطقه امن انتخابی او کدام مورد بوده است. در اغلب مواقع پناهجو به اولین منطقه امن فرستاده شده، اما در برخی مواقع خاص و با هدف پیوست به خانواده امکان اعطای پناهندگی به افراد در منطقه امن دوم وجود دارد.
نحوه درخواست پناهندگی دوبلین 3
نحوه درخواست پناهندگی دوبلین 3 بر اساس شرایط اشخاص متغیر بوده و متقاضیان می بایست راه های مختلفی را طی نمایند. در ابتدا هر شخص پس از ورود به منطقه امن باید درخواست پناهندگی خود را اعلام کرده و در ادامه در کمپ ها ساکن شود، اما سوال متقاضیان این بوده که شرایط درخواست خدمات مربوط به مقررات دوبلین 3 چیست و چه مراحلی را باید طی کرد؟
گاهی اوقات پناهجویان وارد یک منطقه امن شده و اعلام پناهندگی کرده اند، اما بستگان درجه یک آن ها مانند همسر و فرزندان در یکی دیگر از کشورهای عضو قانون دوبلین 3 ساکن می باشند، در این صورت شخص می تواند تقاضای پیوست را صادر کرده و از مزایای Dublin III بهره مند شود. جهت رفاه حال متقاضیان لیست مراحل در زیر آورده شده است:
متقاضی باید به صورت کاملا صادقانه وضعیت خود را شرح داده و درخواست را با کارشناسان اداره مهاجرت در میان بگذارد.
بستگان درجه 1 شخص که ساکن مناطق امن دیگر هستند باید فرم رضایت نامه در خصوص پیوست فرستاده و تقاضای پیوست را ارائه دهند.
در ادامه اداره مهاجرت کشور درخواست پناهنده را با ادارات منطقه امن دوم در میان خواهد گذاشت.
در صورت دریافت جواب پذیرش از منطقه امن دوم فرآیند انتقال پناهنده در طی 6 ماه صورت می گیرد.
لازم به ذکر است که شرط ارسال رضایت نامه تنها برای اشخاص بالغ وجود داشته و در صورتی که متقاضی پیوست فردی خردسال باشد نیاز به ارائه نامه مبنی بر تمایل والدین به انتقال نخواهد بود. افراد می بایست مدارک لازم برای درخواست اجرای قانون های دوبلین 3 را به طور کامل ارائه داده و خانواده بودن خود را به اثبات برسانند. انتقال پناهندگان واجد شرایط بر اساس قانون دوبلین 3 تنها در کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III امکان پذیر بوده و برای مثال امکان انتقال پناهنده از ایتالیا به ترکیه وجود ندارد. افراد پیش از ثبت درخواست بهتر است تمامی قوانین را مورد مطالعه قرار داده و در صورت برخورداری از بودجه مالی با یک وکیل یا مشاور مشورت نمایند.
فرآیند رسیدگی به درخواست های دوبلین 3
در خصوص فرآیند رسیدگی به درخواست های دوبلین 3 باید اظهار داشت که اداره مهاجرت تمامی کشورهای خارجی پس از ورود پناهجویان سوابق آن ها را به طور کامل مورد برررسی قرار داده و در صورتی که شخص واجد شرایط اخذ پناهندگی از منطقه امن دیگری باشد او را اخراج خواهند نمود، همچنین امکان دارد شخص فاقد هر گونه سوابق اخذ ویزا یا دریافت خدمات از دیگر کشورهای عضو دوبلین بوده، اما درخواست اخراج از محل و پیوست به اعضای خانواده در منطقه دیگر را ارائه دهد. فرآیند بررسی هر دو مورد مذکور تقریبا مشابه بوده و شامل مراحل زیر است:
در اولین مرحله اداره مهاجرت شرایط متقاضی را به طور کامل مورد بررسی قرار داده و مدارک او را ارزیابی می کند. اتمام مهلت اعتبار برخی از مدارک مانند ویزا یا مجوز ورود اهمیت خاصی در بر نداشته و امکان انتقال پناهجو به منطقه امنی که در گذشته برای شخص ویزا صادر کرده وجود دارد.
در صورت کسب اطمینان از واجد شرایط بودن پناهجو اداره مهاجرت با کشورهای دیگر که پیروی قانون دوبلین 3 به حساب می آیند صحبت کرده و درخواست انتقال پناهجو را ارائه می دهد.
در صورتی که کشور مقصد جواب قبولی داده یا سکوت نماید فرآیند انتقال صورت می گیرد، در صورت ارائه جواب رد ممکن است همان منطقه امن اولیه وظیفه بررسی وضعیت را بر عهده گیرد. لازم به ذکر است که در برخی مواقع این روند طی نشده و پناهجو بدون هیچ گونه درخواستی به یک منطقه دیگر دیپورت می شود، برای مثال اگر فرد در یک کشور مانند ایتالیا تحت حمایت فرعی قرار گرفته، اما در ادامه وارد آلمان شده و درخواست پناهندگی کند به ایتالیا دیپورت خواهد گشت.
انتقال پناهجویان بر اساس قانون های دوبلین 3 مهلت محدودی داشته و کشور مبدا باید در اسرع وقت شخص را به منطقه امن دوم بفرستد، در غیر این صورت وظیفه رسیدگی به وضعیت به اداره مهاجرت کشور مبدا واگذار می گردد.
افراد بسیاری با این سوال که شرایط اجرای مقررات دوبلین 3 چیست و کشورهای اجرا کننده قانون کدام موارد می باشند مواجه شده که در جواب این اشخاص باید توضیح داد در صورت داشتن مجوز اقامت قانونی در یکی از مناطق اروپایی مانند اتریش و درخواست پناهندگی در یکی دیگر از مناطق مانند آلمان امکان انتقال شخص به اتریش وجود خواهد داشت. لیست کشورهای اجرا کننده Dublin III غالبا شامل مناطق امن بوده و تمامی موارد موجود در لیست را می توان منطقه امنی برای زندگی دانست.
مدت زمان اجرای قانون دوبلین 3
پس از آشنایی با این که مقررات دوبلین 3 چیست و کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III کدام موارد می باشند، باید توضیح داد که قانون دوبلین چند ماه است و طبق شرایط معین شده، انتقال پناهجویان بر اساس Dublin III می بایست در طی مدت زمان معینی صورت گیرد. در صورت افزایش مدت زمان انتقال، منطقه امن مقصد پناهجو را نپذیرفته و منطقه مبدا باید برای اعطای پناهندگی یا ارائه جواب رد تصمیم گیری کند. جهت اطلاع از اینکه قانون دوبلین چند ماه است، مطالعه جدول زیر می تواند کمک کننده باشد.
عنوان فرآیند | مدت زمان پردازش |
ارسال درخواست پذیرش پناهجو برای منطقه امن دوم |
2 الی 3 ماه |
دریافت جواب از کشور مقصد |
2 هفته الی 3 ماه |
انتقال پناهجو |
6 الی 18 ماه |
جهت اجرای قانون دوبلین منطقه امن مبدا تا 2 الی 3 ماه پس از انگشت نگاری می تواند درخواست پذیرش پناهجو را برای منطقه امن دوم فرستاده و منتظر پاسخ بماند، غالبا منطقه دوم می بایست ظرف 2 هفته الی 3 ماه جواب معینی را ارائه داده و در صورتی که هیچ پاسخی ندهد در اغلب مواقع علامت رضایت تلقی خواهد شد. مدت زمان های در نظر گرفته شده برای شرایط مختلف فرق دارد.
در صورتی که پناهجو قبلا در منطقه مقصد اعلام پناهندگی کرده باشد پاسخ باید سریع تر و در طی 2 هفته ارسال شود. مدت زمان اجرای قانون دوبلین 3 و انتقال اشخاص به طور کلی 6 ماه برآورد شده، اما گاهی اوقات در صورتی که پناهجو زندانی باشد مهلت تا 12 ماه افزایش می یابد. همچنین در صورتی که شخص تمایل به انتقال نداشته و خود را از دید کارشناسان پنهان سازد منطقه امن مبدا 18 ماه برای انتقال شخص به منطقه مورد نظر فرصت دارد.
لازم به ذکر است که امکان تغییر مدت زمان اجرای قانون دوبلین 3 در آینده وجود داشته و به طور کلی قوانین در مرور زمان تکمیل خواهند شد. در صورت افزایش یا کاهش بازه زمانی اجرای قانون می توان اطلاعات لازم را از طریق سایت کمیساریای سازمان ملل متحد دریافت کرد. در صورت داشتن اعتراض به نتیجه ارزیابی قانون های دوبلین 3 شخص حداکثر 1 الی 6 ماه برای ثبت اعتراض و پیگیری فرصت دارد. مهلت در نظر گرفته شده در کشورهای مختلف فرق داشته و بسیار متفاوت است.
تفاوت دوبلین 3 با سایر دوبلین ها
پس از بررسی این که شرایط اجرای مقررات دوبلین 3 چیست باید به بررسی دیگر دوبلین ها نیز پرداخته و تفاوت آن ها را بررسی کرد. به طور کلی باید توضیح داد که Dublin III در جهت تکمیل دیگر مقررات تصویب شده و از خانواده ها یا کودکان و ناتوانان حمایت لازم را به عمل می آورد. تفاوت دوبلین 3 با سایر دوبلین ها در این است که امکان انتقال پناهجویان بالغ، ناتوان یا بیمار و باردار را فراهم کرده و همچنین از زندگی خانوادگی حمایت می نماید. در جدول زیر تعاریف مقررات آورده شده و مقایسه صورت گرفته است.
نام قانون | تعریف |
دوبلین 1 |
این قانون می گوید پناهندگان به جز کودکان پس از ورود به یک منطقه امن می بایست در همان محل درخواست پناهندگی را ثبت کرده و امکان انتخاب مناطق دیگر را نخواهند داشت. |
دوبلین 2 |
قانون دوبلین 2 باعث نقض حقوق بشر شده و ناراحتی های بسیاری را به علت انتقال پناهجویان به وجود آورد. |
دوبلین 3 |
قانون دوبلین 3 از پیوستن اعضای خانواده به یک دیگر حمایت کرده و امکان پیوست اشخاص بالغ یا ناتوان و باردار را فراهم نموده است. |
بر اساس قانون دوبلین 3 اگر همسر شخص در کشور B پناهنده شده، اما خود فرد در منطقه A درخواست پناهندگی داده باشد امکان انتقال به منطقه B وجود داشته و مانع جدی در میان نخواهد بود. کشورهای اجرا کننده قانون دوبلین در گذشته به صورت سختگیرانه و بدون هیچ گونه انعطاف پذیری از این مقررات پیروی کرده و توجهی به بیماری یا ناتوانی پناهندگان یا اشخاص باردار نشان نمی دادند. اما Dublin III اظهار دارد که اگر پناهنده به شدت بیمار و ناتوان بوده و توانایی سفر نداشته باشد به هیچ عنوان نباید او را دیپورت کرد.
در این راستا کارشناسان مرکز مشاوره تحصیل در خارج از کشور اپلایتو می توانند در کلیه مراحل آشنایی با مقررات دوبلین 3، کشورهای اجرا کننده قانون Dublin III و شرایط آن همراه متقاضیان بوده و از طریق سیستم مشاوره تلفنی اپلایتو پاسخگوی سوالات و شبهات در این زمینه باشند. همچنین متقاضیان می توانند با عضویت در کانال تلگرام و صفحه مجازی اینستاگرام از آخرین اخبار مرتبط با آشنایی با مقررات دوبلین 3 مطلع شوند.
پاسخ مشاور: سلام، نحوه دریافت پناهندگی دوبلین 3 در متن مقاله آمده است.